Leesprofiel

Van Kikker tot Sarah!
‘Een boek gaat over wat je er zelf uithaalt. Niet over wat de schrijver belangrijk vindt.’ (Thea beckman)

Boeken die mij interesseren zijn boeken die mij vanaf het eerste moment overtuigen. Hierbij kijk ik absoluut niet naar de dikte van een boek maar in eerste instantie naar de kaft en later ook de (korte) inhoud.

Ik deel mijn leesprofiel op in 2 delen: enerzijds fictie waar ik een herkennende lezer ben en anderzijds non-fictie waarbij ik toch wel een academische lezer ben. Ik lees heel graag en vul er mijn vakanties dan ook voor een groot deel mee. Naar de boekenbeurs gaan en rondneuzen tussen allerlei standen is dan ook zeker een vaste waarde in de herfstvakantie. Ik ga graag op zoek naar nieuwe boeken en schrijvers en dan is de boekenbeurs de plek bij uitstek waar je nieuwe dingen kan leren kennen en uitproberen. Hier kom je ook vaak schrijvers tegen in levende lijve en word je meegesleurd in de wereld van boeken. Ik vind het superleuk om de schrijvers van je favoriete boeken te zien en er elk jaar weer een babbeltje mee te slaan zodat zij je ook kennen na een paar jaar. Zo ging ik vroeger altijd een praatje doen met Luc Descamps van wie de boeken mij vooral in de lagere school veel uren leesplezier hebben bezorgd.

Ik lees niet graag sciencefiction of horror. Romantische en humoristische boeken en boeken over (herkenbare) problemen spreken mij wel aan. Ik lees nog graag jeugdboeken. Ik heb namelijk net als vele mensen met veel plezier de reeks van ‘De hongerspelen’ uitgelezen. Maar soms kan een boek over een waar gebeurd en zwaar onderwerp mij toch ook boeien en raken. Ik heb vorig jaar het boek ‘Haar naam was Sarah’ in één ruk uitgelezen. Te veel boeken met onderwerpen als WOII lezen op korte termijn is niets voor mij omdat ik me ook helemaal inleef in het hoofdpersonage van het boek dat ik lees en er vaak later ook nog aan terugdenk.

Er mag ook wel eens een ander soort boek tussen zitten. Ik grijp dus ook wel eens naar boeken van Dirk Bracke. Ik vind hem een hele goede schrijver omdat hij zijn accenten op de juiste elementen kan plaatsen en zo ervoor zorgt dat je van zodra je begint in zijn boek niet stopt voor het is uitgelezen.

Toen ik klein was las ik elke avond een boek van kikker. Kikkers geestelijke vader Max Veldhuis was iemand die met weinig woorden zoveel kon vertellen. Hij kon met enkele woorden gevoelens beschrijven, en met wat zinnen een hele wonderwereld openen. Eén van zijn boeken, ‘Kikker is verliefd’, kon ik helemaal van buiten vertellen en heel aangrijpend vond ik ‘Kikker en het vogeltje’.

Boeken lezen is dus zeker geen straf voor mij, al ben ik wel wat selectief wat het genre betreft. Als ik vrije tijd heb, dan kan ik echt genieten en opgaan in een boek.  Eigenlijk kijk ik er naar uit om tijd te kunnen maken om te lezen… Dat is altijd een beetje een vakantiegevoel!.